ژانویه3 سال پیش، سفارت سریلانکا اعلام کرد هر ماه چیزی حدود 150مورد خشونت علیه کارگران مهاجر این کشور گزارش شده است که اکنون در نیمه های آگوست 2007میلادی این عدد به 450مورد در هر ماه رسیده است.
مرگ 147 کارگر ساختمانی سنگاپوری در کشورهای دیگر، چه در اثر سقوط ناگهانی و چه به قصد خودکشی طی سال 1998 میلادی و افزایش این تعداد به 200نفر در سال 2007 میلادی، بخش دیگری از آسیب‌های وارد شده به کارگران مهاجر است.
براساس قوانین ILO مواردی چون، سوء استفاده فیزیکی به معنای انجام کار بیش از حد توان فرد، سوء استفاده جنسی، اجبار به انجام کار بدون در نظر گرفتن شرایط کارگر، سلب آرامش و آسایش او به هر شکل ممکن، سوء‌استفاده از افراد باهدف کار اما به قصد واقعی قاچاق موادمخدر، اسلحه، اعضای بدن و... عدم تأمین نیازهای اولیه کارگران مانند خوراک، جای خواب، استراحت، دارو و درمان از شاخص‌ترین نمونه‌های سوء استفاده از کارگران است.
افزایش آمار خشونت و جنایت علیه کارگران به ویژه کارگران مهاجر تا 1.5 میلیون مورد در ماه، در کشورهای مختلف باعث شده تا فضای ناامنی برای کارگران سراسر جهان به ویژه کارگران مهاجر ایجاد شود. آنچه بیش از همه چیز نگران کننده است، آمار خشونت و جنایت علیه زنان و دختران جوان است.
در این میان آمار ابتلا به بیماری‌های روحی -روانی، مرگ زود هنگام، ابتلا به انواع بیماری‌ها به ویژه ایدز و خودکشی در میان دختران و زنان جوان بالا گزارش شده است.
آمارهای ماه جاری میلادی (آگوست 2007)، بخش دیگری از خشونت‌های اعمال شده علیه کارگران مهاجر را این‌گونه بیان می‌کند:
- برزیل، شاخص‌ترین آمار خشونت علیه کارگران مهاجر را دارا‌ست. نامناسب بودن شرایط بهداشت و سلامت مهاجران، بخش دیگری از آسیب‌های وارد شده به مهاجران است. هر ماه چیزی حدود 300خشونت به شکل‌های مختلف علیه مهاجران اعمال می‌شود.
- مالزی بالاترین آمار جنایت و خشونت علیه کودکان و زنان مهاجر را به خود اختصاص داده است. مرگ ناشی از ابتلا به بیماری‌های روحی -روانی و آمیزشی دلیل اصلی مرگ آنهاست.
- مرگ ناشی از جراحت‌های ناشی از کار طاقت‌فرسا یا آسیب‌های مختلف ناشی از کار بدون وقفه، عدم دسترسی به خوراک و پوشاک مناسب و ابتلا به بیماری‌های مختلف ناشی از کار زیاد،دلیل اصلی مرگ و میرمهاجران در مکزیک است.
-در کشور موزامبیک، آمار مرگ و میر زنان و کودکان بالا گزارش شده است. علت اصلی مرگ و میر آنها در این کشور، بیماری‌های آمیزشی ناشی از تجاوز جنسی به ویژه ایدز است.
- انگلیس هرچند کشوری توسعه یافته است، اما مهاجران این کشور به دلیل تحمل خشونت و ابتلا به بیماری‌های مختلف به کام مرگ فرو می‌روند. از شاخص‌ترین این موارد می‌توان به ابتلا به سوء تغذیه، مرگ ناشی از ابتلا به بیماری‌های روحی -روانی و مرگ ناشی از ابتلا به انواع بیماری‌های عفونی اشاره کرد.
اما بخش دیگری از آمارهای (WHO) سازمان بهداشت جهانی منحصرا به سوء استفاده جنسی کودکان تعلق دارد. براساس این آمارها، کودکان مهاجر کارگر پس از قرار گرفتن در معرض خشونت‌ها به ویژه خشونت‌های جنسی به مشکلاتی به این شرح دچار می‌شوند:
- 6 درصد به افسردگی؛از خفیف تا حاد.
- 6 درصد اعتیاد به الکل و سپس افسردگی.
- 6 درصد اعتیاد به انواع مخدرها و سپس افسردگی.
- 8 درصد خودکشی.
- 10درصد ابتلا به انواع بیماری‌های روحی -روانی؛ از افسردگی تا بیماری‌های حاد روانی.
- و در نهایت 27درصد به افسردگی و استرس‌های مختلف؛ نهفته و آشکار که منجر به خودکشی می‌شود.
مهاجران کوچک و خشونت
تجاوز به حق کودکان به هر شکل، اعم از رفتار پرخطر جنسی، معتاد کردن کودکان، سوء تغذیه، قاچاق اعضای بدن آنها و... که منجر به ابتلای آنها به بیماری‌های مختلف به ویژه ایدز شده و در نهایت مرگ یا بیماری آنها را در پی داشته باشد، از مصادیق بارز خشونت علیه کودکان و نوجوانان است.
هرچند آمارهای جولای 2007 میلادی نشان می‌دهد فعالیت نهادهای مسئولی چونWHO توانسته میزان خشونت علیه کودکان و نوجوانان را از 19درصد به 17درصد در کشورهایی چون انگلیس و برخی از کشورهای آسیای پاسفیک کاهش دهد، اما رقم 17 درصد بازهم رقم بالایی است.
آمارها چه می‌گویند
آخرین آمارها نشان می‌دهد طی چند سال گذشته(2007 -2002 م) چیزی حدود 6/1 میلیون نفر مهاجر در کشورهای مختلف جهان، جان‌شان را فقط به دلیل خشونت‌های اعمال شده علیه آنها از دست داده‌اند. 90درصد از این افراد از جهت تقسیم‌بندی اقتصادی - اجتماعی، در طبقه کم درآمد تا کم درآمد پایین قرار داشتند. به عبارتی این گروه گرچه به بهانه یافتن فردایی بهتر ترک دیار کرده‌اند، اما در کشور جدید نیز به شرایط مناسبی دست نیافته‌اند. براساس گزارش WHO، شاخص‌ترین خشونت‌ها علیه افراد مهاجر به ترتیب عبارت است از سوء استفاده فیزیکی شامل کار زیاد، طاقت فرسا و سنگین که از لحاظ سن و جنس فراتر از طاقت کارگر است؛ سوء استفاده جنسی، سوء استفاده روانی و در نهایت بی‌توجهی به تغذیه و سلامت مهاجران به ویژه مهاجران کارگر.
خودکشی و دیگرکشی نیز جز هفتمین و هشتمین موارد خشونت مهاجران قرار گرفته و شاخص بروز این رفتارها در فاصله سنی 15تا44سال است. براساس آمار چیزی بین 3تا7میلیون نفر بالغ مهاجر در سراسر جهان، هر سال به دلیل جراحت‌های وارد کرده به خود یا دیگران در بیمارستان بستری می‌شوند؛که یک سوم از این تعداد به کام مرگ فرو می‌روند.
